Wiadomości odwiedzających
Pokazuje wiadomości od 41 do 50 z 297
-
-
-
wyedytowane, chodziło o zwycięstwo bez jarkacza i kopacza, a postawiłem zwyczajnie w sts-ie
-
Odpowiadając na Twoje pytanie z Livescore'a to ogólnie rzecz biorąc ja już zupełnie nie rozumiem Wengera. Myślę, że chłopina sam ma problemy, żeby siebie zrozumieć. Czekam niecierpliwie na jego odejście. Szanuje Bossa, pomnik mu postawić, ale chyba przestał nadążać za dzisiejszym futbolem, rozumianym całościowo...
-
Nie wiem jaki jest sens liczenia czegokolwiek. Ważna jest umiejętność wyprowadzenia wzoru i rozumienie tego co się tam dzieje. Jakiekolwiek dane liczbowe poza kinematyką są bez sensu. Co Tobie to da, że przewodnik ma taki kształt i że napięcie skuteczne wynosić będzie tyle? Nic, nie masz żadnego punktu odniesienia, a taka ramka i tak do niczego się nikomu nie przyda. Do jakichkolwiek obliczeń służą komputery, po to je wymyślono
Wisisz mi jakieś dobre piwo
-
Nie liczyłem, ale mogę teraz policzyć.
B=0,28cos400t T
S=0,3m*0,6m=0,18 m^2
phi=B*S*cos(90-alfa)=0,28cos400t*0,18*cos30=0,04365cos400t Wb
phi_nowe=5*phi=0,21825cos400t Wb
U(t)=-dphi_nowe/dt=0,21825*400sin400t=87,3sin400t V
stąd widać, że U0=87,3 V (bo sinus równy 1)
Usk=U0/sqrt(2)=87,3/sqrt(2)=61,73 V
Pewnie gdzieś coś błędnie zaokrągliłeś lub źle wklepałeś do kalkulatora, choć wynik wyszedł bardzo podobny.
Ta odpowiedź jest z książki czy ktoś to rozwiązał? Jeżeli rozwiązał to podał tylko ogólny wzór na U(t) zapominając dopisać sin400t
-
* - w treści zadania kąt alfa zdefiniowany został jako kąt pomiędzy wektorem B a płaszczyzną uzwojenia, co niezbyt mi się podoba (treść zadania układał jakiś n00b lub m4st3r by wpuścić studentów w maliny, lepiej jest gdy kąty są między wektorami). Zauważ, że w definicji strumienia jest kąt pomiędzy normalną do powierzchni i wektorem B, więc do wzoru powinieneś podstawić kąt beta=90-alfa.
-
Masz dane B oraz wymiary "ramki". Możesz więc policzyć powierzchnię S ramki (zamień centymetry na metry by się jednostki wszędzie zgadzały). Mając B i S oraz kąt alfa* możliwe jest wyznaczenie strumienia indukcji magnetycznej phi (pierwszy wzór). Mając phi mnożysz je razy liczbę zwojów (strumienie przenikające poszczególne zwoje sumują się - źródło: Bobrowski "Fizyka: krótki kurs") podstawiasz je do prawa Faradaya, czyli liczysz pochodną po czasie z phi. Masz zatem SEM (czyli napięcie) i jesteś w domu (przedostatni wzór) minus zniknie, bo pochodna z cosinusa to -sinus). SEM ma przebieg sinusoidalny, więc napięcie skuteczne policzysz biorąc napięcie maksymalne (tj takie dla którego sinus wynosi 1, czyli bierzesz to co stoi przed sinusem) dzielone przez pierwiastek z 2
-
-
